- زِینـِِـب
- جمعه ۲۲ ارديبهشت ۹۶
- ۱۶:۵۹
- ۲ نظر
همه طول سفر یک چمدان بستن بود.
+ق. امین پور
دوان دوان بیرون رفتم. هنوز منگ بودم، گونه هایم می سوخت. به اتاقم که رسیدم و روی تشکم ولو که شدم. تازه یادم افتاد. حواسم آن قدر پرت شده بود که یادم رفته بود بپرسم چگونه می توانم به چهارمین جریان رود، به لایه ی عمیق تر قرآن، برسم.
الیف شاکاف
الیف شاکاف
موضوعات
- 301:) (۵)
- نیمه ی پر (۱)
- حواس پرتی:) (۲)
- خاطره طوری (۳)
- دنیای من:) (۲)
-
داستان مثلا:)
(۳)
- هویدا (۳)
آخرین مطالب
آرشیو مطالب
- مرداد ۱۴۰۰ ( ۱ )
- مرداد ۱۳۹۷ ( ۶ )
- تیر ۱۳۹۷ ( ۱ )
- ارديبهشت ۱۳۹۷ ( ۱ )
- فروردين ۱۳۹۷ ( ۱ )
- دی ۱۳۹۶ ( ۲ )
- مرداد ۱۳۹۶ ( ۳ )
- تیر ۱۳۹۶ ( ۶ )
- خرداد ۱۳۹۶ ( ۷ )
- ارديبهشت ۱۳۹۶ ( ۶ )
- فروردين ۱۳۹۶ ( ۳ )
- اسفند ۱۳۹۵ ( ۱ )
- بهمن ۱۳۹۵ ( ۳ )
- دی ۱۳۹۵ ( ۴ )
- آذر ۱۳۹۵ ( ۱ )
- آبان ۱۳۹۵ ( ۱ )
- تیر ۱۳۹۵ ( ۱ )
- خرداد ۱۳۹۵ ( ۱ )
- فروردين ۱۳۹۵ ( ۲ )
- اسفند ۱۳۹۴ ( ۳ )
- بهمن ۱۳۹۴ ( ۲ )
- دی ۱۳۹۴ ( ۳ )
- آذر ۱۳۹۴ ( ۱ )
کلمات کلیدی